Spin

Hoera!!!! Ik heb geslapen, en niet maar drie uurtjes. Nee, echt van half 12 tot 7 uur. Dat is een fijn wake up moment. De dag begint net wat fijner na een langere slaap. Het maakt niet uit dat ik me niet uitgerust voel, dat ben ik al zo lang gewend. Ik heb voor mijn doen lang geslapen, dus dat is hoe dan ook positief. Benieuwd wat de dag me brengen gaat. Ik hoop dát het me wat brengen gaat.

Vandaag hebben we eenmalig Daphne (psycholoog) als begeleider, in de ochtend Roel, in de middag Melanie (in plaats van Roel, die voor zijn kindjes moet zorgen).
Natuurlijk starten we ook vandaag weer met "bewust bewegen". Ik probeer te verzinnen of er een hoger doel achter zit. Maar volgens mij is het echt alleen maar het doen van wat eenvoudige oefeningen, waarbij je vooral moet "voelen wat je voelt". Ik betrap mezelf er op dat ik niet bezig ben met voelen. Ik doe ze gewoon en denk er niet bij na. Gewoon beetje ochtendgymnastieken....
Het volgende wat op de agenda staat is "gedachten, deel 1". Helder toch? Niet dus. Daarom biedt het programma zo weinig houvast (op de vaste onderdelen na dan), de namen van de onderdelen zijn nietszeggend. Ik laat me dus maar verrassen.

Daphne vraagt ons te noteren wanneer we vandaag voor het eerst pijn voelden en wat we daarbij dachten. Dat is verder niet ingewikkeld. Ik ben me direct bij het wakker worden al bewust van pijn. En wat gedachten betreft kom ik niet veel verder dan "oké, jammer".
Ze legt de vier basisemoties uit. Boos, Blij, Bang en Bedroefd. De vier B's. Dit is geen nieuws voor mij, ik ben hier wel bekend mee.
Ze vraagt onder welke emotie mijn gedachte valt. Maar ja, de basisemoties zijn wel heel dramatisch. Ik zeg dat mijn gedachte het dichtst bij Bedroefd zit. Maar dat ik het niet zo ervaar. Ik ben er eigenlijk wel gelaten onder. Het is wat het is. Vooral niet dramatiseren. 
Weer wordt de connectie tussen gedachten - gevoel - gedrag uitgelegd. Daphne zet deze in een driehoek. 

De blokken theorie vallen me blijvend niet mee. 

Ik hield hier al rekening mee en had tijdens het "bewust bewegen" al bedacht dat ik mijn eerste meting voor het zitten ga doen. Dat heb ik gedaan. Zodra ik zat de wekker aangezet, toen ik niet meer lekker kon zitten en er van alles gebeurde in mijn lichaam heb ik de wekker stopgezet. Dit was mijn +punt (doorgaan zou tot overbelasting leiden).

Mijn score was bijna 17 minuten. Ik kan dus 17 minuten in (bijna) dezelfde houding zitten voordat het mijn lichaam te gek wordt. Is niet heel lang vind ik zelf. En dan te bedenken dat ik veelal zittend werk heb. Morgen ga ik nog een meting doen, dan kan ik daarna mijn startwaarde berekenen van waaruit ik deze belastbaarheid hopelijk kan vergroten.

Voor nu betekent het dat ik de rest van dit onderdeel weer heen en weer loop, op de zitbal zit te bewegen, en dus onrustig ben. 

Gelukkig na de theorie koffiepauze. Ik drink mijn koffie en zonder me even af van de groep. Daar heb ik iedere dag wel even behoefte aan, dus ik ga een stukje lopen. 

Gedachte deel 2 doen we in groepjes van twee. Ik vraag wie er met mij buiten aan de slag wil en baseer hierop met wie ik deze opdracht doe. 

We worden gevraagd welke gedachten we bij pijn hebben (en waar we ons dus naar gedragen). Ook wordt gevraagd of we onze gedachten (ons verstand) een naam willen geven. Daphne legt uit waarom haar gedachten "meneer De Uil" heet. Hierdoor snappen we wat de bedoeling is.

Mijn gedachten zijn vooral:

- gewoon doorgaan

- ik wil niet zwak/kwetsbaar zijn

- het hoort er nu eenmaal bij

- en hier in het revalidatiecentrum ook wel vaak HELP!!

Ik besluit al snel dat mijn verstand Spin heet. 

Een spin in het web, maar ook een beestje dat hard moet werken om zijn doel te bereiken. Hij moet het web maken, anders vangt hij geen insecten en dus geen eten. De spin is stoer, bedenk maar eens hoe mensen er op reageren. Maar tegelijk is een spin zwak en kwetsbaar, want het kost weinig moeite een spin uit te schakelen.

Eerder hebben we het gehad over waarden. Helpen onze gedachten (gedragingen) ons om onze waarden te bereiken? Twee van mijn waarden zijn "onafhankelijkheid" en "autonomie" en ja mijn gedrag (gewoon doorgaan/niet piepen/sterk zijn) helpt wel degelijk om mijn waarden te bereiken. 

In de blog van dinsdag schreef ik over de stemmetjes (gedachten) in mijn hoofd die van alles naar me roepen. De begeleiders noemen dat de passagiers van de bus die ik bestuur. De vraag is dus of de bus zijn doel bereikt. Dat is natuurlijk een dingetje. Ik vertel dat mijn bus wel degelijk zijn doel bereikt, maar wel zonder benzine en met lekke banden aankomt. Dus klaar is voor de sloop.

En dat ik vooralsnog geen manier weet hoe ik dat kan voorkomen.

Na de lunch komt het onderdeel ergonomie aan de orde. Dit gaat over de leer van bewegen zonder overbelasting. Er werd gevraagd welke aanpassingen we al hadden. Zelf heb ik geen aanpassing. Maar het ging van zooltjes naar wasmachine op hoogte tot nieuw hoog bed aan toe. Omdat wij als deelnemers alles mogen, dus geen beperkingen hebben, mogen we ons afvragen of het gebruiken van aanpassingen zinnig is. Als je bewegingen niet meer maakt raak je voor die beweging minder belastbaar, en of dat altijd slim is.... Stel je verplaatst je slaapkamer naar beneden omdat traplopen zo lastig is; doordat je geen trap meer hoeft te lopen zorg je dat je lichaam van de beweging van traplopen vervreemd. Moet je dan toch een keer traplopen, dan zal dit veel meer moeite kosten. Als je altijd door je knieën zakt om iets op te rapen, wordt het steeds lastiger je rug te buigen. Je wervelkolom kan hierdoor verstijven.

Er is niets mis met ergonomische hulpmiddelen als je bepaalde bewegingen moet vermijden (bijvoorbeeld na een operatie), maar denk in overige gevallen goed na over de voor- en nadelen hiervan.

Onbevangen bewegen bestaat weer uit een spel met ballen, lekker buiten.

Weer moet ik als eerste opgeven, maar hé wat kan mij het schelen; ik vond het leuk om mee te doen, het is lekker weer en ik raak niet overbelast. Dat is een stukje winst besef ik. 

Weer binnen een introductie in ontspanningsoefeningen. Ook dit is voor mijn bekend terrein. Door middel van aanspannen van spieren die je vervolgens ontspant ervaren wat ontspanning is. Niet moeilijk, af en toe heel prettig om toe te passen. Deze kan ik echt iedereen aanraden.

Laatste theorie deel van de dag gaat over de "pijlers van je leven"

Onder de kolommen moeten we voor ons belangrijke leefgebieden zetten. Vervolgens is het de bedoeling dat we links in de kolom (pijler) aangeven hoe belangrijk we iets vinden, op de schaal van 0 tot 10, en rechts in de pijler hoe veel tijd we er aan besteden. Als er tussen links en rechts grote verschillen zitten kun je stellen dat je leven niet in balans is (op de betreffende onderdelen). Ik heb geprobeerd deze opdracht te maken, maar het lukte me niet dit te doen vanuit mijn gevoel/hart. Deze opdracht moet ik dus nog doen. Ik had gezegd vandaag. Maar ik merk dat ik er ook nu nog niet uitkom. Dus ik denk dat ik het maar mee neem naar huis komend weekend. 

Na het onderdeel opbouw belastbaarheid, waarbij we nu begonnen met het aantal van de gisteren berekende startwaarden, was de dag weer ten einde.

Het was een dag die afwisselend was in zitten, staan, lopen, bewegen en dat heeft me beter door de dag geholpen dan zo'n dag als gisteren. We zijn ook vandaag weer een best eind gaan wandelen, op goede paden want het wordt wel heel vroeg donker nu. 

Nog een dag te gaan en morgenmiddag tot en met maandagochtend naar huis. Ik heb werkelijk geen idee wat ik thuis al anders zou moeten doen, als ik al wat anders moet doen. Het enige is dat ik me echt voorgenomen heb iedere dag de oefeningen te doen die we doen bij "opbouw belastbaarheid". Als ik deze doe komen alle spiergroepen aan bod dus dat moet wel goed zijn voor me.