Weer thuis, voor even dan.

Deze blog schrijf ik vanachter mijn eigen eettafel. Het is weer even wennen thuis. Maar ook wel fijn.
De dag begon als altijd met "bewust bewegen", alle 18 oefeningen weer gedaan. Er werd gevraagd wie deze oefeningen thuis wil gaan doen. Ja, ik wil wel, maar 18 stuks vind ik wel heel veel. Misschien dat ik er een deel van doen. Zeker omdat deze oefeningen wel het prettigst zijn in de ochtend, je komt er wat losser van.

Vervolgens staat er weer een sessie mindfulness op het programma. 
Ik heb de sessie van gisteren helemaal niet genoemd in mijn blog van gisteren. 
De sessie: je neemt een ontspannen houding aan (liggen/zitten), vervolgens sluit je de ogen. 
Roel neemt het woord; We moeten ons voorstellen dat we naar een stromend beekje zitten te kijken, waar zo nu en dan blaadjes van de boom in vallen die dan wegdrijven in de stroom van de beek. Zoiets:

Vervolgens moeten we de gedachten die opkomen op een blad leggen en mee laten voeren met de stroom. Weg ermee. Ja ja, eh gedachten op een blad?? Serieus?? Daaag....Doe ff normaal zeg. Dit is echt niet mijn ding. Ik vind het knap als mensen het kunnen, maar voor mij hoeft dit echt niet.

Vandaag mochten we kiezen tussen ontspanningsoefening en mindfulness. Iedereen wilde ontspanning, maar volgens mij wilde Melanie eigenlijk wat anders. Ze gaf aan dat we ook een mindful wandeling kunnen maken. En voor wandelingen zijn we natuurlijk allemaal wel te porren. De bedoeling is dat we bewust wandelen, kijken naar alles, en er geen oordeel aan hangen. Niet naar de toekomst denken of in het verleden. Gewoon het hier en nu.

Het lukt me aardig om me te focussen op wat ik zie; boom, vogels, kiezels, pony, witte wolkjes van de adem van de pony. Ik loop in een andere richting dan de rest, maar vind dat wel even fijn. Of ik hier mindful loop? Geen idee, maar het is wel fijn. 

Na de pauze wordt gesproken hoe we uit denken te gaan leggen wat we hier bij Real Health doen. Het ervaren is een ding, maar het begrijpelijk vertellen heel wat anders. We krijgen een filmpje te zien dat eigenlijk alleszeggend is: 

https://www.youtube.com/watch?v=RWMKucuejIs&list=PLwQZCGpRbfnuh0lX5tRHM79z0SVXyfaeb (kopieer de link en plak deze in de adresbalk om het filmpje te bekijken). 

In onze map staat op ruim twee A4 pagina's beschreven wat er bij Real Health bewerkstelligt wordt en op welke manier. Eerst moeten we het reduceren naar een praatje van drie minuten, later moeten we het duidelijk maken binnen een minuut. We bespreken met elkaar of en wanneer we wat uitvoeriger uit gaan leggen wat we hier doen. Misschien zijn we er nog niet aan toe uitgebreid uitleg te geven......

We sluiten af met de oefeningen "opbouw belastbaarheid", ik ben blij met de startwaardes. Het is daarmee onmogelijk over je +punt te gaan en dus in de overbelasting terecht te komen. Ging het met alles maar zo makkelijk.

Maar wat is het ook afschuwelijk confronterend. Ik ben zo ontzettend minimaal belastbaar, het is gewoon om te janken. En het heeft niets met mijn conditie te maken. In de tabel is de derde kolom de berekende startwaarde. Dat is dus hoe vaak ik de oefening tot en met morgen mag doen. Het is een troost te beseffen dat van hieruit een goede opbouw van mijn belastbaarheid mogelijk is. Zondag mag ik opbouwen met 10% per onderdeel.

Na de lunch krijgen we nog een uitgebreide anatomieles van Melanie. Ze weet goed uit te leggen hoe het lichaam en dan vooral de spieren, botten en gewrichten werken. Hoe deze beschadigen en hoe daarmee om te gaan zodat het weer kan herstellen, áls het al kan herstellen.

En dan is er weer het onderwerp thuis. Hebben we plannen voor het weekend? Gaan we het weekend in als altijd of gaan we direct starten met "nieuwe manieren". 

Ik heb wel een probleempje. Morgen een uitvoering van het koor van mijn collega. Ik heb een kaart hiervoor. Ik wil graag gaan, maar ik zie er erg tegenop omdat ik in kerkbanken zitten moet. En dat met in mijn achterhoofd dat ik een startwaarde voor zitten heb van nog geen 13 minuten. Dat zou dus betekenen dat ik na 13 minuten moet opstaan en een tijdje een andere houding/beweging moet doen om mijn lichaam de kans te geven te herstellen. 

Ik denk niet dat ik dat al kan. Ik wil niet dat ik opval op deze manier. 

Ik besluit er nog maar een nachtje over te slapen.

Om kwart over drie ronden we de dag af en vertrekt ieder naar huis. Raar wel, om uit deze omgeving te stappen met het idee dat je er helemaal nog niet klaar voor bent. Al is het best leuk om weer even thuis te zijn. Na een lange autorit (wel even een korte stop ingelast) was ik om rond 17 uur thuis.

Nu, een paar uur later, valt de vermoeidheid aardig over me heen. Op tijd naar bed in ieder geval. 

Wat zal ik morgen eens gaan doen? Ik heb eigenlijk nog geen idee.